بررسی اثر پنیرک (malva sylvestris) بر تجزیه پذیری و فراسنجه های تخمیر علوفۀ آتریپلکس در شرایط آزمایشگاهی

این آزمایش برای بررسی اثر سطوح گوناگون پنیرک (صفر، 20، 40، و 60 میلی‏گرم در کیلوگرم علوفۀ آتریپلکس) بر تجزیه پذیری و فراسنجه های تخمیر علوفۀ آتریپلکس در شتر تک کوهانه انجام گرفت. فراسنجه های تخمیر با تکنیک تولید گاز و قابلیت هضم آزمایشگاهی با روش هضم دومرحله ای به کمک دو نفر شتر تک کوهانۀ مادۀ دوساله دارای فیستولای شکمبه اندازه گیری شد. افزودن پنیرک در دو سطح 40 و 60 میلی گرم در کیلوگرم علوفه موجب افزایش معنی دار حجم گاز تولیدی از علوفۀ آتریپلکس شد (05/0>p)، ولی ثابت نرخ تولید گاز تحت تأثیر افزودن پنیرک قرار نگرفت. اضافه کردن پنیرک (60 میلی گرم در کیلوگرم) به آتریپلکس میزان عامل جداکننده، تولید تودۀ میکروبی، راندمان تولید تودۀ میکروبی، و مادۀ آلی واقعاً هضم شده را به طور معنی داری کاهش داد (05/0>p). افزودن 40 و 60 میلی گرم در کیلوگرم پنیرک به علوفۀ آتریپلکس ph محیط‏های کشت را کاهش داد (05/0>p). در مقایسه با تیمار شاهد بالاترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار حاوی 20 میلی گرم در کیلوگرم پنیرک (73/11 میلی گرم در 100 میلی لیتر) بود (05/0>p). همچنین این تیمار بیشترین هضم پذیری ndf را در مقایسه با تیمار شاهد داشت (05/0>p). افزودن پنیرک در سطوح 20، 40، و 60 میلی‏گرم در کیلوگرم به آتریپلکس موجب افزایش تراکم گونه‏های پروتوزوئرها در زمان های 12 و 24 ساعت در مقایسه با 48 ساعت انکوباسیون شد (05/0>p). گونه های دیپلودینیوم‏ کملی، دیپلودینیوم‏ مگی، اپیدینیوم ‏ایکوداتوم، و یودیپلودینیوم ‏مگی در تیمارهای حاوی پنیرک تراکم بالاتری داشتند (05/0>p). براساس نتایج تحقیق حاضر، تخمیر بالای پنیرک می‏تواند به بهبود قابلیت هضم و تولید گاز علوفۀ آتریپلکس در جیرۀ شتر تک کوهانه بیانجامد.